Orwelliaanse psychose deel 1: 5G

Als we afstand houden, staan we zij aan zij.

Momenteel hoor je veel om je heen ‘ik hou me niet meer bezig met dat hele coronagebeuren’. Mensen die inmiddels coronamoe geworden zijn. Misschien bent u dat ook, en ik kan het me goed voorstellen. Wat zou het leven toch weer fijn zijn zonder die dreiging van een tweede golf of van dat gesteggel over het wel of niet gevaarlijk zijn van het virus. Rust aan uw hoofd, weer eens andere opiniestukken. En u wilt best die anderhalve meter aanhouden als het nodig is.

 

RAPPORT GEZONDHEIDSRAAD, 2 september jl.

En naast de dreiging van de tweede golf, speelt er op de achtergrond ook nog de vraag of 5G gevaarlijk is voor de gezondheid. In het advies aan de Tweede Kamer schrijft de Gezondheidsraad in haar aanbiedingsbrief van 2 september jl.: Uit deze gegevens kan zij vooralsnog alleen conclusies trekken over de potentie, het intrinsieke vermogen van dergelijke (EM) velden, om de gezondheid te schaden. Conclusies dus over de vraag of dat in principe mogelijk is. De commissie kan op dit moment geen antwoord geven op de vraag of er ook daadwerkelijk gezondheidsschade verwacht kan worden bij de invoering van 5G, ofwel wat het risico is van blootstelling aan 5G. Daarvoor is kennis nodig over de niveaus van blootstelling waarbij of waarboven gezondheidsschade op kan treden, en informatie over het niveau waarop mensen daadwerkelijk worden blootgesteld. Die kennis (= over niveau van blootstelling) ontbreekt vooralsnog.

De commissie kan dus geen antwoord geven over wat het risico is van blootstelling aan 5G omdat de feitelijke blootstelling nog niet bekend is.  Dit was één van de redenen waarom bezorgde burgers tegen de uitrol van 5G waren en zijn: het effect op de gezondheid is nog niet bekend. Ze maken zich zorgen om ieder z’n gezondheid en specifiek om kinderen en hun nageslacht. Er wordt ook wel gesproken over een ‘softenon’-aanpak: het medicijn (tegen misselijkheid bij zwangerschap) was onvoldoende getest en pas nadat mismaakte kinderen geboren werden, bleek dit gezondheidseffect pas. Helaas voor deze kinderen te laat. In 2019 zou de toenmalige Brusselse minister Céline Fremault ook gezegd hebben:‘Brusselaars zijn geen laboratoriumratten wier gezondheid ik inruil voor winst’. Volgens een artikel in De Correspondent wordt 5G niet uitgerold in Brussel.

Maar worden we zo niet geconfronteerd met gezondheidsrisico’s van twee kanten: het coronavirus en de mogelijke gezondheidsgevaren van 5G? De uitspraak van Rutte dat we te maken hebben met een onzichtbare vijand die in golven door de wereld gaat: wellicht gaat het om twee ‘vijanden’. En hoe zullen we in de nabije toekomst goed onderscheid tussen symptomen van ieder kunnen maken?

 

Potentie en risico

Het duurde even voordat me duidelijk werd dat er twee zaken onderscheiden worden:

1. de potentie (hazard) van een factor, in casu EM velden, om de gezondheid te schaden, wat een intrinsieke eigenschap van die factor is.
2. het risico (risk): de waarschijnlijkheid dat bij een bepaalde blootstelling aan die factor ook daadwerkelijk gezondheidsschade optreedt.

Kort gezegd, bij potentie gaat het om: wat zou de (negatieve) invloed van EMstraling op het lichaam kunnen zijn?  In welke gebieden en/of biochemische processen kunnen er mogelijk veranderingen optreden. De tweede factor betreft de mate van blootstelling en de blootstellingslimieten.

De commissie van de Gezondheidsraad geeft aan dat ze vooral hebben gekeken naar het eerste aspect, de potentie. Dit zal hieronder ook voornamelijk de aandacht krijgen. Ook zal af en toe gerefereerd worden naar twee andere bronnen met informatie over 5G, nl.

• ICNIRP Guidelines, for limiting exposure to EM fields (100kHz to 300GHz), begin 2020
• RIVM rapport 2019, aangeboden begin 2020: Verkenning van de blootstelling aan EM velden afkomstig van 5G-systemen.

Met het rapport van de Gezondheidsraad erbij, heeft u met deze drie rapporten een goed begin om u te verdiepen in aspecten van de uitrol van het 5G netwerk (zie onder bij bronnen, 1, 2 en 3).

Wat betreft blootstelling(slimieten): dit was vooral de focus van het onderzoek van het RIVM. De centrale vraag van het onderzoek is wat de verwachte blootstelling aan EMV afkomstig van 5G-system is (in de nabije toekomst, met de nadruk op small-cell-antennes en massive MIMO-antennes met beamforming. Dit onderzoek werd uitgevoerd in opdracht van Agentschap Telecom, een instantie die valt onder het ministerie van Economische zaken en klimaat. Wat betreft de blootstellingslimieten zijn er in ieder geval 2 aspecten om aandacht voor te hebben: 1. hoe komen de limieten tot stand, en welk criterium wordt daarbij gehanteerd? 2. hoe is het met de daadwerkelijke toekomstige blootstelling aan EM straling?

Wat betreft punt 2: Conclusie op p. 39: Uit de eerste metingen die in Nederland aan massive MIMO-antennes zijn uitgevoerd (de small cells worden hier niet genoemd), blijkt dat de blootstellingslimieten op publiek toegankelijke plaatsen niet wordt overschreden. ..Het ontbreekt echter nog aan (meet) gegevens van complexe, realistische blootstellingssituaties waarin er in de publieke ruimte vele zendinstallaties en gebruikerstoestwellen tegelijk zenden. Opmerking 1: bij de limieten refereert het RIVM naar de limieten van de ICNIRP. Opmerking 2: er is momenteel een lopend onderzoek bij de WHO waarvan de resultaten in 2022 verwacht worden. De WHO voert momenteel een uitgebreide analyse uit van wetenschappelijke gegevens naar de relatie niveau van blootstelling en gezondheidsschade. Opmerking 3: in het rapport van de Gezondheidsraad staat in de samenvatting vermeld: ‘Omdat niet uitgesloten kan worden dat ook blootstelling onder de nieuwste ICNIRP-normen de potentie heeft de gezondheid te schaden, adviseert de commissie om voorzorg toe te passen en blootstellingen zo laag als redelijkerwijs mogelijk te houden’.

Wat betreft punt 1: welk criterium wordt bij de vaststelling van de limieten gehanteerd? Het ICNIRP (International Commission on non-ionizing radiation protection) heeft in samenwerking met de EM-tak van de WHO de limieten vastgesteld. Ze gebruikt daarbij vooral het thermische aspect:  wordt het lichaam of een deel van het lichaam opgewarmd, en wel zodanig dat daarvan negatieve gezondheidseffecten te verwachten zijn. Dit thermische aspect is zeker belangrijk. Bij opwarming boven de 42 graden (gemiddeld) denatureren de eiwitten, waarvan er veel als enzym werkzaam zijn in talloze biochemische processen. Denatureren: verlies van de ruimtelijke structuur van een stof, waardoor de eigenschappen en werking vaak sterk veranderen. Boven de 42 graden denatureren ook die eiwitten/enzymen die nodig zijn om de lichaamstemperatuur te regelen. Ook verandering van zuurgraad, pH, kan overigens aanleiding zijn tot denaturatie. Bij zoeken op EM en denaturation (Engels geeft als vanzelfsprekend meer hits) verscheen een artikel waarin effect bleek van straling van 900 MHz op de (secundaire) structuur van een eiwit. (bron 4).

 

Potentie van 5G: mogelijke negatieve gezondheidseffecten

Als we naar het rapport van de ICNIRP en van de Gezondheidsraad kijken, zien we dat er ook effecten genoemd worden waarbij niet gerefereerd wordt aan het opwarmingseffect.

Even kort de korte samenvatting in het ICNIRP rapport: The only substantiated adverse health effects caused by exposure to RF EMF’s are nerve stimulation, changes in the permeability of cell membranes, and effects due to temperature elevantion. En referentie naar blootstellingslimieten: There is no evidence of adverse health effects at exposure levels below the restriction levels in the ICNIRP (1998) guidelines and no evidence of an interaction mechanism that would predict that adverse health effects could occur due to RF EMF exposure below those restriction levels. ‘ Ik lees hierin dat naast thermische effecten er blijkbaar ook niet thermische effecten zijn zoals zenuw stimulatie en veranderingen in de doorlaatbaarheid van celmembranen.

In de conclusie van het rapport van de Gezondheidsraad worden enerzijds enkele ziekten en aandoeningen en anderzijds biologische processen genoemd. ‘De samenhang tussen blootstelling aan radiofrequente electromagnetische (EM) velden en het optreden van kanker, verminderde mannelijke vruchtbaarheid, slechtere zwangerschapsuitkomsten en geboorteafwijkingen wordt door de commissie geclassificeerd als ‘mogelijk’. Er is echter voor geen een samenhang tussen blootstelling en ziekte of aandoening waarschijnlijk of aangetoond. Wel is ‘het waarschijnlijk dat veranderingen in elektrische activiteit in de hersenen samenhangen met blootstelling aan radiofrequente EM velden; onbekend is of dat gunstig of ongunstig is voor de gezondheid.( nb. er mist de derde optie: neutraal). Voor de meeste overige biologische processen is niet aangetoond en ook niet waarschijnlijk dat veranderingen hierin samenhangen met blootstelling aan RF EM velden. Wel is voor deze processen een samenhang geclassificeerd als ‘mogelijk’. Alleen voor veranderingen in het afweersysteem en hormoonspiegels is geen samenhang gevonden’.

In de korte samenvatting worden geen andere dan bovengenoemden aangegeven. In het rapport worden nog een aantal aspecten genoemd. Naast de samenhang van veranderingen in elektrische activiteit in de hersenen die ‘waarschijnlijk’ genoemd wordt, worden als ‘mogelijk’ nog opgesomd: veranderingen in neurodegeneratie van hersenweefsel, gedrag, cognitie, signaaloverdracht in de hersenen, slaap, oxidatieve stress en genexpressie in de hersenen’. (p.22) Veranderingen in het afweersysteem en hormoonspiegels zijn niet gevonden.

Mogelijk, maar niet waarschijnlijk of aangetoond: kanker, verminderde man nelijke vruchtbaarheid, slechtere zwangerschapsuitkomsten en geboorteafwijkingen. Toch adviseert de commissie om een onderzoeksprogramma op te zetten. ‘De bevindingen over effecten op mannelijke vruchtbaarheid en op zwangerschapsuitkomsten en geboorteafwijkingen zijn voornamelijk gebaseerd op proefdierexperimenten. Het is niet bekend in hoeverre deze bevindingen naar de mens kunnen worden vertaald’. En de commissie adviseert: Een lopend internationaal prospectief epidemiologisch onderzoek naar de gezondheid van gebruikers van een mobiele telefoon.. kan daarbij een rol spelen.

De uitrol van frequenties in de buurt van 700 MHz en 3,5 GHZ die al jaren in gebruik zijn, gaat door. Het advies is wel om te wachten met ingebruikname van de 26 GHz totdat uitkomsten van onderzoek beschikbaar zijn. Als er vragen zijn bij de vertaling van onderzoeken van dier naar mens, is het wel de vraag hoe zo’n onderzoek dan vorm zou moeten krijgen.

 

Een intermezzo: Van Bol naar Buik naar Bal

In het rapport van de Gezondheidsraad wordt ook melding gemaakt van het onderzoek Ínvloed van radiofrequente telecommunicatiesignalen op de kinderhersenen. De conclusie van dat advies, uit 2011, was, ‘dat de relatief weinige beschikbare gegevens niet wijzen op effecten op de ontwikkeling van de hersenen of op de gezondheid, wanneer kinderen worden blootgesteld aan RF EM velden zoals afkomstig van mobiele telefoons, van antennes voor mobiele telefonie of van wifi-voorzieningen. Het betrof onderzoek naar het ontstaan van tumoren in hoofd-hals gebied naar aanleiding van straling. Enkele opmerkingen hier: 1. het betreft een onderzoek uit 2011, het gebruik van mobiele telefonie bij kinderen was toen nog niet zo frequent als het nu is. 2. kinderen hebben nu veel vaker een ipad, maar dan op hun buik, cq. voortplantingsorganen. Geen melding van onderzoek hiernaar. Met een extra aspect in de lockdown: wanneer kinderen thuis in quarantaine moeten, soms zelfs 2 weken in hun slaapkamer (Duitsland enkele deelstaten) dan worden ze doorgaans toch maar met een ipad bezig gehouden. 3. de mobiele telefoons worden tegenwoordig minder en minder tegen het hoofd gehouden (oortjes), maar blijven een groot gedeelte van de tijd wel in de broekzak. Laten we zeggen: niet de bol maar de bal bestraald! ‘Mogelijk’ scheelt het de dames op den duur anticonceptie. In het rapport van de Gezondheidsraad wordt aangegeven dat nu wel alle vormen van kanker meegenomen worden.

En er is nog een andere bal: de oogbal. Als argument dat EM straling weinig schade aan kan brengen, wordt vaak gebruikt dat de EM niet zo diep het lichaam indringt. Maar ook als het maar tot de huid komt, de buitenkant van het oog is ook ‘lichaamsoppervlak’.  Wat zijn de gevolgen voor het oog, en voor ons zicht?

 

LICHAAM: ELEKTRISCHE PROCESSEN EN MAGNETISME

In het rapport wordt zoals boven genoemd, aangegeven dat veranderingen in elektrische activiteit in de hersenen waarschijnlijk samenhangen met blootstelling aan RF EM velden. Voor de overige biologische processen is het niet aangetoond en niet waarschijnlijk, doch echter ook ‘mogelijk’. In m’n zoektocht naar elektromagnetische processen in het menselijk lichaam kwam ik echter enkele fenomenen tegen die me aan het denken zetten. Of ik het ‘elektromagnetische processen’ kan noemen, weet ik niet. Ik zocht er wel op, maar kwam ook uit bij een site waarin geschreven werd over de magnetoreceptoren bij dieren. Eerst de elektrische kant.

 

Elektrische processen

Centraal Zenuwstelsel. Het zal velen bekend zijn dat in de zenuwcellen, en niet alleen in de hersenen = Centrale zenuwstelsel, elektrische processen plaatsvinden. Signaaloverdracht vindt voor een belangrijk deel plaats via actiepotentialen, waarbij de potentiaal wisselt tussen -70 mV en +40 mV. Van zenuw op zenuwcel is er sprake van chemische processen, denk aan bijvoorbeeld serotonine.

Oog: bij het oog zorgt licht eerst voor een chemische omzetting in de staafjes en kegeltjes, waarna het signaal weer overgaat op een electrische impuls in de oogzenuwen. In het rapport van de ICNIRP wordt onderzoek vermeld, p. 519. Er was geen effect, behoudens iets van effect bij konijnen bij een bepaald vermogen. De relevantie voor mensen werd niet aangetoond.

Voortplanting: als een eicel bevrucht is, verandert direct de electrische lading van het celmembraan. Er vindt een zgn. depolarisatie plaats (van -70 mV naar +40 mV), door een grote instroom van Na+ ionen. Deze depolarisatie duurt ongeveer een minuut en zorgt ervoor dat andere spermacellen niet meer binnen kunnen dringen. Een spermacel blijkt alleen een membraan in te kunnen bij -70 mV. Zo wordt polyspermie voorkomen, wat anders tot een niet levensvatbare zygote zou leiden. Wat zou het effect van een ipad op de buik kunnen zijn? er wordt natuurlijk gesteld dat 5G minder diep het lichaam indringt dan eerdere generaties. Maar wat deden en doen die eerdere generaties dan wel? Of kan EM straling niet deze depolarisatie beinvloeden?

Ionkanalen. Niet alleen bij zenuwcellen zijn ionkanalen en ionpompen aanwezig. Ionkanalen komen in alle plantaardige en dierlijke cellen voor, maar zijn wel bijzonder ontwikkeld en aanwezig in zenuwcellen (ook perifeer) en hart. Misschien kan ‘borst’ toegevoegd worden?

Ionkanalen reguleren mede de membraanpotentiaal van de cel doordat ionen via deze kanalen met hun elektrochemische gradient mee de cel in of uit kunnen stromen. In tegenstelling tot ionenpompen (ATPasen) kunnen ionkanalen geen ionen tegen hun elektrochemische gradiënt in transporteren. De ionenkanalen laten vooral door: Na+, K+, Ca2+ en Cl-. Ionenpompen kunnen ionen tegen hun elektrochemische gradient in de cel in of uit transporteren en zo een concentratiegradient opbouwen. Dit proces kost energie.

Nu wordt in het ICNIRP rapport in de kleine samenvatting aan het einde gesproken van veranderingen in de doorlaatbaarheid van het celmembraan. Of dit dan met elkaar te maken heeft? doorlaatbaarheid en ionkanalen, ionpompen?

Met de totale lengte aan celmembraan in ons lichaam moeten we wel denken aan enorme afstanden. Zo las ik in een fysiologie boek dat we 500 km aan bloedvaten in onze hersenen hebben. 10.000 miljard cellen met een gemiddelde diameter van 15 micrometer. 15 x 3,14 = ongeveer 45 micrometer omtrek per cel. En dan met 10.000 miljard cellen 45 micrometer celmembraan. Zou dat 450.000 km zijn? Meer dan de afstand aarde-maan? pp

Maar daarnaast: een celmembraan waarvan de doorlaatbaarheid verandert, wat doet dat met het functioneren van die cel? Komen goede stoffen nog binnen? gaan toxische stoffen hopelijk niet naar binnen? is verandering meer of minder, is het specifiek? Het doet me denken aan de tight junctions waarover ik een keer las. In het latijn: zonula occludens. De membranen van cellen zijn hier stevig verbonden. De zonula zorgt bijvoorbeeld voor het behoud van de bloed-brein barriere en in de darmen voor een stevige wand waardoor niet alle stoffen zomaar doorgelaten worden. Stoffen kunnen niet tussen de cellen door maar moeten er doorheen waarbij controle uitgeoefend wordt op wat door mag. Het schijnt helaas zo te zijn dat cortisol de zonula verzwakt.

DNA: 1,5 meter per cel, 10.000 miljard cellen = 15.000 miljard meter. Onvoorstelbaar, dat wordt 15.000.000.000.000  kilometer DNA pp. Even ter vergelijking, de zon zit op ongeveer 150.000.000 kilometer. Nu zegt zo’n lengte natuurlijk niets over mogelijke effecten van RF EMF daarop. En ik weet niet wat ik moet denken bij het artikel van Blank: DNA as a fractual antenna in electromagnetic fields (2011 / bron 5). The wide frequency range of interaction with EMF is the functional characteristic of a fractal antenna, and DNA appears to possess the two structural characteristics of fractal antennas, electronic conduction and self symmetry. These properties contribute to greater reactivity of DNA with EMF in the environment…. Er verscheen ook een reactie op het artikel, alleen is deze zo snel niet in te zien. Invloed op het DNA is natuurlijk niet alleen kanker, via mutaties. Er kan wellicht ook sprake zijn van vermeerderde over verminderde gen-expressie.

In een artikel wordt ook gesproken over de invloed op het mitochondriaal DNA, bron 6. In weer een ander artikel wordt gesproken wordt over de invloed van EM straling in interactie met vervuiling (zie bron 7)

 

Artikelen

Er is best lang door te gaan met artikelen. Eén was wel hoopgevend, althans qua reversibiliteit. Bron 8: Exposure to 1.8 GHZ electromagnetic fields affects morphology, DNA-related Raman spectra and mitochondrial functions in human lympho-monocytes. Oa wordt vermeld dat wanneer bloed door de periferie van het lichaam stroomt, het beinvloed kan worden door externe EM velden. In het artikel spreken ze over specifieke witte bloedcellen, en de ‘non thermal -mediated biological effects at cellular level’. Zoals in de titel al genoemd is er sprake van morfologische invloeden: vergroting en deformatie (van ‘adherent cells?’). Van biochemische invloeden: (en ik snap hem niet, maar citeer voor wie wel begrijpt) : mainly consisting in the reduction of the DNA backbone-linked vibrational modes. Respirometric measurements of mitochondrial activity in intact lympho-monocytes resulted in increase of the resting oxygen consumption rate after 20 h of exposure, which was coupled to a significant increase of the FoF1-ATP synthase-related oxygen consumption. Notably, at lower time-intervals of EMFs exposure (i.e. 5 and 12 h) a large increase of the proton leak-related respiration was observed which, however, recovered at control levels after 20 h exposure. Het artikel begrijpen gaat me op dit moment te ver. Dan maar de laatste zin uit de discussie: Nonetheless, the original findings reported in this study suggest that EMFs exposure may affect the DNA and metabolic homeostasis in immune-competent cells potentially influencing both the innate and adaptive immune response and remark the need of a proper use of EMFs based-technologies to preserve the human health.

Vreemd: het gaat hier over cellen van het immuumsysteem. Wel lijkt de invloed reversibel. Maar toch: de invloed van EM straling op de periferie van het lichaam beinvloedt de lymfocyten en monocyten in vorm en functioneren. De potentie is er, in welke mate kon ik uit het artikel niet afleiden. Maar reuze interessant.

Witte bloedcellen? en rode bloedcellen? In een ander artikel komt naar voren (bron 9) dat door EM velden de rode bloedcel niet van vorm verandert, maar wel de doorlaatbaarheid van het membraan. Upon EMF exposure, the RBC membranes are thought to become permeable due to mechanical membrane disturbance. We believe that the EMF-induced nanoparticle uptake is a unique and universal phenomenon, because diverse cell types could be equally affected in a similar way. The elucidation of the molecular mechanism/s of the EMF-induced permeability will require further investigation.

Mechanische membraan verstoring? Since the 18 GHz EMF is a rapidly alternating field, it acts directly on the water dipoles, inducing their rotation and reorientation with a polarization lag being responsible for the dissipation of energy and heating. The rotation of water molecules disrupts the hydrogen bonding network and therefore affects, among others, the dielectric constant of the water. The energy dissipation in bulk close to membranes can affect the membrane stability. This change in activity might induce the cell membrane disturbance, rendering the cells more permeable and sensitive to membrane deformation. The EMF-induced mechanical disturbance might alter the membrane tension permeability, and thus an enhanced degree of membrane trafficking through lipid bilayer. 

Wat betekent het in normaal nederlands? dat door EMV het membraan van de rode bloedcel meer doorlaatbaar kan worden en daardoor grotere nanoparticles op kan nemen? En welke effect heeft dit dan vervolgens?

En weer terug naar de witte bloedcel. Bron 10: Cytokines as biomarkers of nanoparticle immunotoxicity. Het blijft interessant, nog 2 opmerkingen. 1. Cytokine release can be characterized by fever, hypotension, nausea, headache, chills, vomiting, and muscle pain. Betekent dat nou dat je oa. hoofdpijn zou kunnen krijgen door teveel cytokine? 2. The immune system may recognize many of the components of nanoparticles (e.g. shell, core, surface-decorating moieties, and cargoes) as foreign, and initiates an immune response through a complex process. Betekent dat dat de cellen met een cytokine productie kunnen starten als reactie op nanoparticles?

Maar er wacht nog meer. Beheersing is soms goed.

 

Magnetiet: magnetisch geladen ijzer in os ethmoid

Bij diverse dieren zijn de zgn. magnetoreceptoren aangetroffen.  De mzijn zintuigen waarmee deze dieren aard-magnetische lijnen kunnen waarnemen om daarop te navigeren. De zintuigen bevatten magnetosomen, blaasjes verbonden met het celmembraan welke het zgn. magnetiet bevatten: magnetisch geladen ijzer. De structuurformule:  Nu hebben mensen geen magnetoreceptoren of -somen. Het blijkt echter dat we wel het magnetiet in ons lichaam hebben. Dit wordt in ons lichaam opgebouwt via het proces van biomineralisatie. Andere producten zijn o.a. onze botten en tanden. Of denk bij dieren aan schelpen en slakkehuizen. Eind jaren 70 werd magnetiet gevonden in de kop van duiven, drie specifieke locaties met hoge magnetiet gehalte.

Het magnetiet bevindt zich in een grotere dichtheid in het os ethmoid, het zeefbeen, dat de bovengrens is in onze neusholte. van signalen van zintuigorgaan naar hersenen? Krijgen we daaronder het os ethmoid ligt het reukorgaan. De reukzenuwen gaan vervolgens door veel gaatjes in het zeefbeen naar de hersenen. Dit gevonden hebbende, had ik wel een vraag: wat doet EM straling met dit magnetisch ijzer in ons zeefbeen? En wat doet het met de geleiding van de actiepotentialen in die zenuwen die daardoorheen lopen? Verstoort het de overdracht van de reukprikkels naar het centrale zenuwstelsel, of anders gezegd zorgt het voor vermindering van ons reukvermogen?

En wordt het dan heel lastig om bij verminderd reukvermogen onderscheid te maken: komt dit door het virus? of is er mogelijk sprake van een invloed van straling op het os ethmoid? Overigens wordt ook in een onderzoek het os sphenoid genoemd als bot waar een grotere concentratie magnetiet aanwezig is. Het grappige is dat dit bot, los getekend, wel wat weg heeft van een vleermuis:

 

Magnetiet elders

Eenmaal het magnetiet gevonden hebbende, zocht ik verder. Ook in hersenweefsel en hersenvlies werd het aangetroffen (bron 11). 5 miljoen organisch gevormde magnetiet kristallen per gram. Er is echter geen consensus over en ook wordt vermeld dat het ijzer ook een ‘dump’ zou kunnen zijn als bijproduct van het ijzermetabolisme of van ongecontroleerd metabolisme zoals bij tumorcellen.

Naast magnetiet als Biogenic Magnetic Nanoparticle (BMNP) worden ook andere ijzerverbindingen genoemd (in engels): hematite, ferrihydrite, wustite, greigite, goethite. (bron 12). De schrijvers geven aan dat het belangrijk is om meer onderzoek te doen naar BMNP’s in verband met ziekten die daaraan gerelateerd kunnen worden. Ze noemen kanker, neurodegeneratieve ziekten en atherosclerosus. Wel vragen ze zich af: is de verhoging van de MNP’s in bijvoorbeeld tumoren oorzaak of gevolg. Bij Alzheimer wordt voorts ook een verhoging van MNP aangetroffen in de amyloid-beta.

Naast de BMNP zien ze ook een andere bron: nl. nanoparticles die het lichaam in komen als gevolg van milieuvervuiling. The presence of BMNP’s can lead to increased accumulation of MNP’s due to magnetic dipole-dipole interaction between biogenic and antropogenic MNP’s (niet bio).

Magnetiet werd voorts aangetroffen in diverse organen: hart, lever, milt, bijnieren. Daarnaast was er nog een artikel uit de Oekraine (bron 13) waarin vermeld staat: In a broad sense, BMN’s are nanoparticles of ironcontaining materials that have sufficient magnetic susceptibility for movement in the magnetic field of laboratory magnets. Met andere woorden: aardig geladen dus. Er werden BMN’s in de wanden van de capillairen gevonden. De BMN’s in het os ethmoid specifieker gelocaliseerd: in the sinussen, waar de capillairen en de zenuwen passeren. BMN in multicellular organisms are party of the transport system. Thus, BMN’s in animals are located in the walls of capillaries (all examined organs and tissues except the ethmoid bone) or in the vicinity of the capillaries (the ethmoid bone).

 

Rode bloedcel tot slot

In de capillairen kleine magnetisch geladen deeltjes? Hemoglobine heeft ook magnetische eigenschappen. Bijvoorbeeld bij passage door de capillairen vind er op grond van die magnetische eigenschappen zgn. rouleaux vorming plaats om de stroomsnelheid niet te sterk te laten zakken. De rode bloedcellen klikken aan elkaar en gaan in een soort treintje door het capillair, waar ze netaan door kunnen.

Nu is er ook een artikel uit 2019: Bio-field array: a dielectrophoretic electromagnetic toroidal excitation to restore and maintain the golden ratio in human erythrocytes. Vakgebied bio-fysica, insteek is therapie. Er wordt oa. geschreven: The erythrocyte is a small toroidal dielectrophoretic DEP electromagnetic field driven cell that maintains its zeta potential with a dielectric constant between a negatively charged plasma membrane surface and the positively charged adjecent Stern Layer… Erythrocytres must maintain a biconcave discoid shape in orde to efficiently deliver oxygen molecules and to recly CO2. The disered curvature of the red blood cell is governed by this zeta potential and is required for the efficient recycling of CO2 in our bodies. Met andere woorden: de vorm van de rode bloedcel moet gehandhaafd blijven voor goed zuurstoftransport. Denk aan sikkelcelanemie waar de vorm van de rode bloedcel al vanaf de vorming niet de goede vorm heeft en er problemen met zuurstoftransport zijn.

Zou het kunnen dat EM velden invloed hebben op EM veld van de rode bloedcel? daarmee de vorm verstorend? daarmee het zuurstoftransport? Of via de versterkte doorlaatbaarheid van nanoparticles, die ook geladen kunnen zijn. Een (tijdelijke) electromagnetische sikkelcelanemie? En dan is er ook nog eens het magnetiet in de wand van de capillairen? hoe werkt dat?

Dat het lichaam werkt is voor mij wel steeds meer een wonder. En dat EM straling daar mogelijk, waarschijnlijk, misschien, soms, ed. invloed op heeft, is niet zo vreemd. Maar als het een beetje tolt naar aanleiding van al het bovenstaande, bij mij in ieder geval wel, kunnen we even gaan kaarten in vakantieland.

Bronnen:

1. https://www.gezondheidsraad.nl/documenten/adviezen/2020/09/02/5g-en-gezondheid
2. https://www.icnirp.org/en/activities/news/news-article/rf-guidelines-2020-published.html
3. https://www.rivm.nl/bibliotheek/rapporten/2019-0214.pdf
4. https://www.hindawi.com/journals/apc/2012/970369/
5. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21457072/ (DNA)
6. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19879861/ (mtDNA)
7. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31088653/
8. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5819811/ (monocyten)
9. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5589725/ (erythrocyten)
10. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3665642/ (witte bloedcel, nanoparticles)
11. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC49775
12. uhm… slechts PMC5476634
13. https://arxiv.org/ftp/arxiv/papers/1811/1811.06716.pdf

Ook interessant https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5247706/